Hallo allemaal!

Hier weer een berichtje uit het verre China. Ik kom net terug van een heel leuk weekend. De planning was om naar Chengdu te gaan, maar werd donderdag uitgenodigd door een van de pandaverzorgers (Mr. Strong, degene die goed Engels spreekt) om vrijdag t/m zondag met hem mee te gaan naar zijn woonplaants Dujiangyan. Ikkon bij hemovernachten en eten en hij zou me de stad laten zien als ik in ruil daarvoor zijn nichtje zou helpen metEngelse les geven aanChinese kindjes.Goeie deal toch?Dus benvrijdagochtendvroeg vertrokken richting Dujiangyan. Het eerste stuk reden we mee met de directeurvan de pandaclub, heerlijkin een luxe auto, heb nogniet zo lekker gezetenin China haha met op deachtergrondmuziek van... de Backstreet Boys en N Sync! En die man zat vrolijk mee te zingen, echt hilarisch. Chinezen zijn echt gek op boybands en dan vooral die van de jaren '90 ;) De volgende cd was zowaar Lady Gaga (daar was hij fan van, vertelde hij later) en bij zijn interpretatie van Telephone hield ik het echt niet meer! Een gezellig ritje dus. Daarna nog 2 uur met de bus (waarin een Chinese karaoke dvd werd gedraaid waarop Mr. Strong vrolijk mee ging zingen) en toen kwamen eindelijk in Dijiangyan aan. We werden opgehaald door zijn vader in zo'n soort overdekte scooter (als een riksja, maar dan motorisch), gaat niet harder dan een fiets haha. Mr. Strong woont in een soort appartementencomplex, een leuk huisje, simpel ingericht maar uiteraard wel met een flinke flatscreen haha. Naasthem wonen z'n ouders en daarnaast zijn tante; familie is erg belangrijk in China. We aten dan ook elke dag en alle maaltijden bij zijn moeder. Ze stond bijna de hele dag in de keuken om al die maaltijden te maken want in China is het dus gebruikelijk om in elk geval bij de lunch en diner minstens 6 gerechten op tafel te zetten. Daar kunnen we nog wat van leren in Nederland! Had wel moeite om steeds alles te eten. Ten eerste was het heel veel en ten tweede was vooral het vlees niet echt mijn ding. Ze kopen hiernamelijk een heel beest, hakken het in stukken en gooien het in de pan. Niks verwijderen van de botten en pezen, nee dat eet je gewoon allemaal op... Ze deden wel erg hun best om dingen te maken die ik wel luste zoals aardappels en groenten. Blijf een echte Hollander he;)

Na de lunch gingen we met zijn verloofde, zijn nichtje Sofia (de lerares) en haar moeder naar eenshoppingmall die dezelfde dag geopend was. Het was een hele happening met een soort idolscontesten mensen in pandakostuums. De mallbleek eenmegawarenhuis van8 verdiepingen.Lekker rondgelopen en daarna een lading snacks ingekocht voor op de pandabase (en voor als ik het eten niet lust). 's Avonds om 19:00 uur gingen we naar het huis van Sofia, waar ik les zou geven. Sofia geeft les in de avonduren en in het weekend. Het is dus een extra les buiten de schooluren van de kinderen. In China is het gebruikelijk dat de dagen van Chinese kinderen (al vanaf 5 jaar) helemaal volgepropt worden met extra activiteiten, zoals Engelse les, wiskunde en bijvoorbeeld pianoles. Ze hebben helemaal geen tijd om te spelen en dat vind ik best triest. Toen ik bij de school aankwam zaten er 35 kindjes (6 t/m 10 jaar) al ongeduldig te wachten. Ze waren helemaal enthousiast toen ze mij zagen (buitenlanders zijn heel interessant, en ik vooral omdat ik best lang ben) en vuurden gelijk allemaal vragen op me af. Wat vind je van China? Wat is je favoriete eten? Lievelingskleur? Hou je van dieren? enz. Heel schattig. Ik was nauwelijks voorbereid op de les en moest het alleen doen, dus was best zenuwachtig. Begon met het leren van enkele woorden (puppet, skatboard, game, puzzle, boat) aan de hand van spelletjes. Daarna moestik een verhaaltje voorlezen. Het werd roodkapje. Hetvoorleesboek was alleen in Chinees, dus moest de tekst er zelf bijverzinnen. Dat bleek nog lastiger dan ik dacht, help, hoe ging dat sprookje ook alweer? Gelukkig had ik een handpop van een wolf dus kon ik daar een beetje mee spelen en kinderen aanvallen (haha evil). Hierna was het tijd voor een liedje. Twinkle Twinkle Little Star, voorgezongen door de juf, ik dus. Gelukkig is hier geen opname van. De versie die we van internet gedownload hadden was namelijk onmenselijk hoog gezongen. Ik was blij dat de kinderen het liedje al in het Chinees kenden, dus de melodie hoefde ik niet meer uit te leggen. De eerste zinnen gingen goed, maar de laatste zinnen was een drama (up above the world so high, like a diamond in the sky). Ik weet niet wat ze zongen, maar het leek in elk geval niet hierop... Pff dat is nog best moeilijk zeg, kinderen een liedje leren. Was uiteindelijk toch wel tevreden met het resultaat en Sofi ook. Op het laatst nog een vragenrondje (dat waren weer 50 vragen haha, de kinderenvochten gewoon om mijn aandacht) en een groepsfoto. En toen was ik bekaf. Petje af voor degenen die dit dagelijks doen.Vond het vooral lastig om ze tot de orde te roepen, want ze zijn snel afgeleid en voor je het weet wordt ' t een kippenkot. Maar ben best trots op mezelf dat ik dat toch maar even gedaan heb. Was echt een superleuke ervaring.

Hierna gingen we naar de brug, die 's avonds heel mooi verlicht is. Hebben daar wat rondgelopen en foto's gemaakt. Heb nog een Chinese fluit gekocht (alhoewel het geluid dat ik eruit produceer niet om aan te horen is). De chinezen kregen (uiteraard) weer honger en dus besloten we om (het was 22:00 uur) hotpot te gaan eten.Het restaurant stond vol vierkante tafels met in hetmidden een pit voor de hotpotketel. Achterin was een soort winkeltjewaarje ingredienten kon kopen voorin de hotpot.Hier zaten ook dingen bij die je absoluut niet wilt eten zoals verscheidene organen (wat te denkenvanblaas!) en zeeslangen. Helaas voor mij belandde dit alles(ja, ook de blaas) in onze hotpot. Die blaas heb ik 10x af moeten slaan want dit was toch echt wel een lekkernij, net als het varkenshart. Heb het toch maar bij mijn groenten en aardappelen gehouden, op wat enkele stukjes normaal uitziend vlees na. Gezellig, maar niet echt mijn ding. Voor de experimenteerders onder ons, zeker doen!

De volgende dag zaten we al vroeg aan hetontbijt. Ik zag een vrouw die tai chi deed waarop Mr. Strong zei: kom we gaan gezellig meedoen!. Voor ik het wist stond ik ergens in een voortuin de bewegingen vandezeoma na te doen, die verrassend lenig was voor haar leeftijd. Mijn tai chi moves was ik eigenlijk volledig vergeten, maar ik herkende wel veel bewegingen en na een half uur begon ik erin te komen. Was erg leuk, misschien ga ik volgend jaar weer toch maar weer op tai chi :). Dit was in elk geval een goede opwarming voor de lange wandeling die me nog te wachten stond. Ik ging samen met Sofia, haar moeder en vriend en 3 studenten, Lucy, Linda en Julia naar de dam waarDujiangyanbekend om staat. Dit irrigatiesysteem (gebouwd in 256 BC) splitst de Min rivierin 2 delen. Het meeste water gaat naar het dichtbijzijnde Chengdu.Er wordt in totaal 5300 vierkante kilometer land geirrigeerd in de regio. We hebben daar de hele ochtend rondgelopen, waaronder 2x over een wiebelbrug, had gewoon zeebenen toen ik eraf kwam! Mooie omgeving en was ook een lekkere zonnige dag. 's Middags met Mr. Strong rest van Dujiangyan verkend. Gewoon lekker rondgelopen, ook buiten het centrum. Dit vond ik eigenlijk het leukste om te zien hoe de mensen daar wonen, werken en leven. Het is een rustige stad, zeker vergeleken bij Chengdu. Veel relaxter om rond te lopen. Op een gegeven moment liepen we een beetje in een achterbuurt en zag onder andere een slager die er heel guur uitzag. Zegt Mr. Strong prompt: zullen we daar een eend halen voor vanavond? Uhm.. als 't aan mij ligt liever niet, maar hij stond al binnen en voor ik het wist stond ik op een stuk eend te knauwen. Smaak was goed (beetje zoete marinade) maar wederom bot en pees. Maar de eend ging mee, dus de rest van de middag liep ik rond met een half opengereten eend in een plasticzak. Vervolgens op jacht naareen warmer kledingstuk voor op de pandabase want ik had te weinig warme kleding bij.De chinesekleding valt (zoals verwacht) erg klein dus was lastig om iets te vinden dat paste, maar uiteindelijk een shirt met eenpanda gevonden :) Daarna naar huis om de eend te verorberen. Dit was echter niet zo gezellig want er ontstond een flinke discussie. Mr. Strong's vrouw is normaal niet zo spraakzaam maar nu liet ze eens goed van zich horen. Ik verstond er uiteraard geen woord van, maarhet was wel duidelijk dat zekwaad was. Mr. Strong en ik zouden 's avonds zouden weonze voeten gaan wassenen laten masseren. (Ja, daar bestaan hier speciale winkels voor, chinezen wassen hunvoeten het liefst meerdere keren per dag. Erg hygienisch maar doe dan alsjeblieft ook wat aan de toiletten!) Gezien de discussie aan tafel leek mij dit alleen niet zo'n goed plan dus zei hem dat hij misschien maar beter wat tijd met z'n vrouw kon doorbrengen omdat ik het ideehad dat zij niet zo blij was met de situatie. Nu moet ik er ook bijzeggen dat hij dus normaal gesproken in Ya'an woont voor zijn werk en maar drie keer per maand naar huis gaat. Dit was een van die keren en hij had bijna alleen nog maar tijd met mij doorgebracht dus kon haar wel enigzins begrijpen.Even later kwam hij terug met de mededeling dat we inderdaad nietmeer weggingen en dat ik die avond bij zijnouders moest slapen want hij had iets met z'n vrouw te doen. Ik dacht ok die gaan even aan 'teambuilding'doen. Kreeg een supermooie kamerbij z'n ouders met een paars hemelbed, helemaal blij. Bleek de volgende dagdat dit de slaapkamer van zijn ouders was en dat zij samen op een kinderbedje in de computerkamer hadden geslapen! Voelde me echt heel schuldig.

De volgende ochtend gingen Mr. Strong en ik naar Jiu Zi ancient town. Dit moest een hele oude stad voorstellen maar was helaas compleet gerestaureerd (of misschien zelfs wel recent zo gebouwd) en er zaten gloednieuwe winkels in. Viel nogal tegen dus. Er was wel een leuke straat met allerlei kleine gekke winkeltjes. Hier kon je onder andere maden, kakkerlakken en schorpioenen op een stokje eten. Echt ontzettend smerig. En voor deze lekkernij moet je nog flink geld neertellen ook: 1 schorpioen kost zo'n 2 euro, wat erg duur is aangezien je voor een kom noodles slechts 40 cent betaald. Mr. Strong was niet erg spraakzaam en later bleek waarom. We zaten te eten toen hij ineens zij: my wife andI broke up yesterday! Het had niks met mij te maken, ze waren al langer niet meer gelukkig en dit weekend was alleen de druppel. Die avond ervoor hadden ze gepraat over hoe alles moest met het huis en de spullen enz. Ik was er wel een beetje van slag van, niet zo'n leuk einde dus van een verder superleuk weekend.

Dit is helaas mijn laatste week bij de panda's, dus ga er nog maar even goed van genieten! Tot over een week!

Ps: bedankt voor alle leuke berichtjes :)