Yes, ik ben bruin! Oke, roodbruin dan. Na 5 weken eindelijk een kleurtje, joehoeee!!!En hoe komt dat? Omdat ik de afgelopen dagen lekker op het strand gelegen heb

In Puerto Escondido (staat Oaxaca) een klein surfersdorp met verschillende baaien en hoge golven. Heerlijk op mn ligbed al mn boeken uitgelezen en natuurlijk veel gezwommen. Al zijn die golven nog best gevaarlijk, 1 had me te pakken en sleurde me zo 10 meter verderop het strand op, bikinilooos... het broekje heb ik nog net kunnen vangen tussen mijn tenen anders had ik daar poedelnaakt naar kunnen zoeken.Al met al behoorlijk genant enhet deed nog flink pijn ook, maar ik heb snel mijn bikini goed gedaan en ben weer de zee in gelopen alsof er niks aan de hand was. Ik had uiteraard mijn bril niet op dus konde gezichten van deandere mensenniet zien en dat is misschien maar goed ook.Axel heeftdit helaas moeten missen want die is drie dagen geleden naar zijn familievertrokken inPuebla.Zijn moeder was jarig en hij gaat een appartement regelen voor ons. Ik wilde Oaxaca nog zien dus ben gebleven. Ik dacht dathet wel even lekker zou zijn om mn eigen ding tedoen, maar eigenlijk valt het tegen.Ben de afgelopen weken 24/7 met hem samen geweest dus voel me nu ineens heel alleen, en zeker als je dan op zo´n idyllisch strandje bent. Maar ik geniet er gewoon lekker van en over een paar dagen zijn we weer samen

Ons reisschema hebben we trouwens omgegooid, we wilden eerst via Guatemala naar Mexico maar dat bleek toch wat omslachtig en kan gevaarlijk zijn. Toen was het plan om naar Chetumal terug te gaan en dan naar Pálenque ( de mayaruines), maar omdat Axel eerder terug wilde hebben we dit geskipt en zijn wein een keer doorgereisd naarSan Christobalde las Casas(2 lange dagen van wel 14 uur in een bus pfff).Voor mij was het Valladolid in het groot,dezelfdegekleurdehuisjes, met een plein in het midden (zocalo)en heel veel gekleurdekerken. Het was wel toeristischer dus veel winkeltjes en restaurantjes en je zag ook meer buitenlanders. Maar dat vond ik voor de verandering niet erg, fijn zo'n bruisende stad! Vooral de markt vond ik erg gezellig en veelvrouwen lopen hier nog rond intraditionele kleding(felgeleurde rokken en geborduurde bloesen in met name paars en groen en gemaakt van zware stoffen, heel apart). We hebben hier twee excursies gedaan, een naar el Canyon del Sumidero, een boottocht van twee uur tussen twee enorme kliffen door. Heel indrukwekkend en onderweg kwamen we nog een enorme groep grote krokodillen tegen die lekker aan de kant lagen te zonnen. De dag erna zijn we de hele dag op pad geweest, eerst naar een grot met grote stalagtieten waar je een heel eind in kon lopen endaarna naar een waterval. Dit was inhetbosmet een mooi pad naarboven langs het water, we waren echter zo druk met foto's maken en vlinders achterna jagen dat we compleet de tijd vergaten, we hadden namelijk maar 2 uur enwe waren nog niet eens bij de grote waterval! De sprint erin dus. Nou dat viel niet mee. Wat een pokke-eind was dat, in de verzengende hitte, ik had al een paar keer op willen geven maar Axel bleef me maar aanmoedigen met 'Si, tu puedes!' (Yes u can!) en ikerachteraan 'Ja, Obama'. Dus ik vol goede moed, bezweet en met een rood hoofd naar boven, maarik moet toegeven hetuitzichtboveninwas prachtig en ook het geluid van het naar benedenkletterendewater. En ik was best trots op mezelf dat ik het gehaald had. We waren wel te laatterugbij het busje tot ongenoegen vande chauffeur die wel 3 x op zijn horloge wees (en zelf was ie een halfuur te laat bij het ophalen maar daar heb ik maar geen woorden aan vuil gemaakt). Hierrna gingen we nognaar Cinco Lagos, 5 meren die elk een andere kleur hadden,op de grens metGuatemala.Er zaten4 oude vrouwtjes in het busje diespeciaal voor die meren kwamen(ze waren er al 5x eerdergeweest zo mooi vonden ze het) dus wij hadden hoge verwachtingen.Die werden niet waar gemaakt... Althans voor ons niet,ik had namelijk supergrote meren verwacht en een aantal waren meer nouja poelenofzo en dekleuren waren voor mij ook niet echt verschillend. Maar dieoudjeswaren helemaal blij haha... De rest van de tijd lekker door San Christobal geslenterd, uiteten geweest en's avonds naar ons favoriete wijnbarretje waar elke avond livemuziek is. En wederom naar een paar wijntjes de salsabar ingedoken! Kortom, lekker genoten dus

Bennu net aangekomen in een hostel in Oaxaca city,eerste indruk is dat het lijkt op San Christobal (maar ik heb het idee dat alle Mexicaanse stedenop elkaar lijken haha). Het is nu nog maar net 7 uur (ben met de nachtbus gekomen en eerst bij drie andere hostels aangeklopt die of gesloten waren of geen plek hadden, frustrerend),enkan pas om 1 uur inchecken. Een goed moment om mn blog te updaten dusen hiernade stad verkennen!

P.S.: foto's volgen, maar mag ze hier niet op computer zetten...