Helloowww!

Hier het eerste berichtje uit Midden-Amerika! Ben inmiddels al bijna een maand weg en al veel gezien en meegemaakt :)

De eerste twee weken in Playa del Carmendoorgebracht met Axel. Vooral genieten van elkaar, het strand en het heerlijke mexicaanse eten. Al moet ik zeggen dat ik even geentaco's meer kan zien;)En de tortilla met koeienpootraad ik niet aan.Heb orkaan Rina overleefd, wat achteraf reuze meeviel maar op dat moment was het wel even spannend. Constant het nieuws volgen, veel eten inslaan (in de supermarkten was het megadruk en bijna alles was uitverkocht, panic shoppen noemen ze dat) zelfs een kaars gekocht voor als de electriciteit uitviel (dat was gelukkig maar even). Op de dag zelf binnen blijven en afwachten. Het stormde heel erg (onweer en harde windstoten) maar daar bleef het gelukkig bij. Vond het toch wel dreigend en het was maar kracht 1. Verder lekker rustig aan gedaan. Ook mijn verjaardag hier gevierd, voor het eerst zonder familie en vrienden dat is wel raar maar daar staat tegenover dat het heerlijk weer was en ik mijn verjaardag op het strand kon vieren met Axel :D 'savonds lekker eten en salsa dansen.

Vorige week Playa verlaten met als eerste stop Valladolid, een kleine stad met veel kleine pastelkleurige huisjes. Heel gemoedelijk en fijn om rond te lopen. Hier een cenote bezocht (grot met helder water waar je in kan zwemmen) deze was alleen een beetje creepy want er zaten heel veel vleermuizen in! Op 1 november vierenze in Mexico Dia de los muertos, waarop de doden geeerd worden. We hebben een ceremonie bijgewoond in een park waar allerlei altaren stonden met foto's van overledenen.Sommige mexicanen waren verkleed en geschminkt als skeletten of zombies. Heel bijzonder om mee te maken maar ook een beetje griezelig. Hoogtepunt was bezoek aan Chitzen Itza, een van degrootste en belangrijkste overgebleven Mayastad. We kwamen door verkeerde planning heel laat aan ende sitebleek gesloten! Uiteindelijk mochten we (na extra bijbetalen) toch naar binnen met als voordeel dat we de enigen waren en het begon te schemeren wat de tempels nog mysterieuzer maakte. Toen het helemaal donker werd zagen we ineens allemaal lichtjes; vuurvliegjes! Ik kan niet beschrijven hoe mooi dit eruit zag met op de achtergrond de reusachtige gebouwen, het was magisch,kreeg er gewoon kippevel van. Daarna nog een licht en geluidshow gezien in het donker waarbij ze verhalenvertelden over de Maya's en de grootste tempel ondertussen verlicht werd met allerlei kleuren. Op de achtergrond hoorde je oerwoudgeluiden. Echt een bijzondere ervaring.

Na drie dagen Valladolid verlaten en naar Chetumal gereisd, een grensplaats vlakbij Belize. Het plaatsje doet een beetje spookachtig aan (zoals je kan verwachten bij een grensplaats) er zijn nauwelijks winkels of eettentjes en na 19:00 uur is er niks meer te beleven. Daarbij is de sfeer een beetje grimmig. We zijn de volgende dag daarom naar Bacalar gegaan, een prachtige lagune waarin het water op een bepaalde tijd op de dag wel 7 kleuren heeft! Helaas hebben we niet al die kleuren gezien maar het was ondanks dat echt prachtig. Hebben heerlijk gezwommen en heb Axel leren duiken ;) Dag erna naar het Museo del Culturo Maya in Chetumal geweest, een van de beste Mayamuseums in Mexico. Interessant om meer te weten te komen over deze mensen. Onbegrijpelijk hoe ze in die tijd die tempels konden bouwen en zoveel wisten van sterrenkunde, wiskundeenz.

Hiernade bus genomen naar OrangewalkBelize. Eengare schoolbus maar o zo gezellig, veel rastafari's in de bus en reggaemuziek :)Toen de bus stopte in Orange Walk was het even slikken, dit was wel erg ver van de bewoonde wereld. Hetstadjezag er erg verlaten envooral onheilspellend uit. Het begon te schemeren en we hadden nog geen hoteldus het was geen fijn gevoel om rond te lopen. Uiteindelijk een hotel gevonden en toen was het zoeken naar iets om te eten. Buiten een paar eetstalletjes aan de straat was er niks te krijgen. Al met al niet echt een leuke eerste indruk van Belize dus we besloten de volgende dag verder te gaan naar Caye Caulker, een eiland voor de kust van Belize. De sfeer hier is super, onwijs relaxed. Hier doe je lekker helemaal niks behalve slapen, in je hangmat liggen, eten en cocktails drinken. Dit eiland word ook wel blote voeten eiland genoemd, alle wegen zijn namelijk van zand, het is een grote zandbak, dus slippers uit en gaan! Gister wel een klein incidentje toen we uit eten gingen, ik had een gave bar gezien aan het strand met schommels. We zaten lekker te eten toen plotseling meerdere mensen riepen'Watch out, underneath your foot!' ik voelde iets onder mijn slipper dus ik keek en het was een enorme krab van 20 cm! Ik schrok zo erg dat ik met een enorme klap van de schommel viel en met mijn hoofd rechts naast de krab belandde, die inmiddels in attackmode stond met scharenin de lucht, klaar voor de aanval. Ik gillen natuurlijk, maar mijn lijf zat op zo'n manier om de schommel gevouwen dat ik er zelf niet onderuit kon komen dus axel moest me eronder vandaan sleuren. Ben er zonder kleerscheuren vanaf gekomen maar dat was wel even schrikken zeg. En for the record, ik had nog geen druppel alcohol op... Ook probeerde een rastafari me drugs te verkopen en Axel viagra! Volgens de mensen van ons hotel zijn dit 'hustlers', ze komen van Belize City en verpesten een beetje de sfeer van het eiland. Dus we proberen ze een beetje te meiden. Maar verder is het hier heerlijk toeven. Vandaag gekayakt tussen mangroves en morgen waarschijnlijk snorkelen. Yep, life is hard.

Tot zover mijn avonturen, ik ga een hapje eten :) tot de volgende keer!