Hola luitjes!

Sorry voor de lange radiostilte, heb alweer heel veel meegemaakt in de tussentijd dus het wordt een lang verhaal haha

Het is alweer 2,5 week geleden dat Axel me ophaalde van het busstation in Puebla. Heerlijk om weer samen te zijn! Hij had inmiddels een appartement voor ons uitgezocht en ik was heel nieuwsgierig. Het is best groot met een aparte slaap en eetkamer/keuken en redelijke badkamer. Het is gemeubileerd met een simpel bed, kast met tv

een witte plastic tafel met twee stoelen en een rood-wit geruit tafelkleed als in een goedkoop restaurant haha en een tweepitsgasstel. Niks om over naar huis te schrijven maar prima voor ons maandje hier. De buurt is niet super, maar er is een winkelcentrum om de hoek met alles wat we nodig hebben. Ook de Blockbuster (videotheek) voor onze Lost-verslaving, we zijnal bij seizoen 4 en willen alles kijken voordat ik wegga. Naar het centrum is het ongeveer een half uur met de microbus (tenminste als er geen verkeeer is en meestal is het heel druk), deze microbus is een attractie op zich. Het busje wordt helemaal volgepropt en de chauffeur scheurt als een malle over de drukke straten vol met gaten en kuilen en gaat dan op elke hoek van de straat keihard in de remmen omdat er iemand uit wil. Daarbij komt nog dat de busjes zich in zon gammele staat bevinden dat ik bang ben dat ze elk moment uit elkaar vallen. In Nedeland zou zon bus de weg niet op mogen maar ik geloof niet dat ze hier ooit van een APK-keuring gehoord hebben.. maargoed dat hoort er allemaal bij en ik vind het stiekem ook wel leuk.

Puebla is een hele grote stad, hoofstad van de staat Puebla en heeft 1,4 miljoen inwoners. Het is erg levendig en er zijn veel dingen te doen. Op de pleinen vind je altijd zangers en straatartiesten. Maar het is nooit te druk en er zijn genoeg parken en andere plaatsen om rustig te lezen en koffie te drinken. De architectuur is heel divers en erg mooi. Verder veel kerken, waaronder de een-na-grootste cathedraal van Mexico. Eenvan de kerken is volledig gevuld met bladgoud eneen andere kerk herbergd het lichaam vanSan Sebastian (best gruwelijk om te zien want dat lichaam ligt er al 500 jaar dus je kunt je voorstellen hoe dateruit ziet).Dan heb je nog de forten waar de Mexicanen op 5 mei 1862 de Fransen hebben verslagen, wat in die tijd het sterkste leger ter wereld was en dat is iets waar ze heel trots op zijn en nog elk jaar gevierd wordt. Maar het mooiste van Pueblaisnatuurlijk het uitzicht op de 4! vulkanen. Helaas is er veel smog en is het uitzicht niet wat het volgens Axel altijd geweest is maar voor mij is het nog steeds heel indrukwekkend. De grootste vulkaan Popocatepetl (ja zoals het restaurant!) is momenteel actief dus we kunnen er helaas niet op maar het is wel heel gaaf om hem te zien roken

Zijn tante heeft ons nog een stadstour gegeven vorige week want ze weet heel veel van de geschiedenis dus dat was erg interessant. Ze heeft ervoor gezorgd dat ik een rondleiding kreeg in het gemeentehuis waar normaal geen toeristen mogen komen. Ook hebben we een hele oude bibliotheekbezocht die zo mooi was, heb er geen woorden voor. Het is een soort balzaal met drie verdiepingen met rondom antieke houten kasten vol met boeken en in het midden leestafels. Er zijn deuren met daarachter geheime gangen en trappen die leiden naar nog meer boeken. Het doet me denken aan de geheime bibliotheek uit Schaduw van de Wind waar Daniel zijn boek vind. Er zijnbijna 50.000 boeken waarvan 9 met de hand geschreven en de oudste van1400. Helaas mocht ik geen fotos maken, maarpap je zou het echt schitterend vinden. Het schijnt dat je een boek lenenmaardit proces is ongeveer even ingewikkeld als het verkrijgen van een Amerikaans visavoor de Mexicanen.

Inmiddelsheb ik Axels hele familie al ontmoet. Zijn moeder Lidia entwee zusjes Ilse(19) en Mirza (27) met baby Camila (6 maanden) en zijn broer Ibis(33). En al zijn tantes en neefjes en nichtjes. Een hele grote maar warme familie dieme met open armen heeft ontvangen. De communicatie gaat soms wat stroef want ik stuntel nog erg met mn spaans enop zijn neef en1 tante na spreekt er niemandengels.We kijken elkezondagavondmet de familie La Voz Mexico(yep the voice dus, enhet is precies hetzelfde als in Nederland!) enafgelopen weekendzijn we met zn allen naar de kermis geweest.Lekker gillen in zon gammele achtbaan haha.Zijn neef Alvaro speelt bijna elke avondtroba(romantische mexicaanse muziek, veel zelfgeschreven) in een wijnbar dusdaar gaan we vanavond weerheen. Gister ben ik met Axel en zijn neefje Carlos en vriendin Sandra naar een worstelwedstrijd geweest, wat een spektakel is dat. Een hele arena vol met vloekende mexicanen en een ring met gespierde manneninte strakke felgekleurde pakjes met maskers op die elkaar in het rondslingeren, schitterend

Erwas een hele kleine mexicaan, ongeveer 1,40 m, met een dikkepens in een superstrakke goude legging.Hij was niet erg goed in worstelen want hijkwam nauwelijks van de grond maarzijn teamgenoten hielpen hem door een van de worstelaars van de tegenpartij vast te houden en hij sprong er dan met zijn volle gewicht bovenopen wreef zijn dikke blubberkont in het gezicht vande ander. Heb zo gelachen, t was niet om aan te zien.

In het appartement zijn inmiddels vreemde dingen voorgevallen... de tv's gaan soms vanzelf aan enuit en we horen krakende deuren(zo'n geluid als in the grudge..).Ik had voor Axel een sixpack bier gekocht en toen hij er een wilde pakken bleek dat het flesje halfleeg was, iemand had eruit gedronken enwij waren het allebei niet! Toen had hij een dicht, vol flesje naast het bed gezet enterwijl we tv keken hoorden we ineens plop! Het flesje bier was vanzelf open gegaan (let op dit was geen schroefdop maar hier heb je flesopener voor nodig..)Misschien is het onze verbeeldingna de vele horrorfilms die we kijken maar vreemd is het zeker. Wij denken dat het spookt en wie het ook is, hij lust graagbier. Erwasal een tijdjeniks gebeurdtotdat iktwee dagen geleden alleen thuis was..het werd donker en ik zat op bed te lezen toen het bed ineens begon te trillen. Ik dacht eerst dat ik het me verbeeld had toen het bed steedsharder begon te schudden... de geest komt me halen

! Ik scheet bijna in mn broek van angst.Toen begon ookde spiegel te schudden.. en de lamp... en toen begon het te dagen; hetwas een aardbeving! Je zou denken dat ik bang was toen ik me dat realiseerde maar nee,het was een opluchtingdat het niet de geest was,want ik had geen bier in huis en ik wilde m nietkwaad maken. Na een paar minuten hield het op en Axel kwam nietveel later thuis, helemaal bezorgd want ja, het was inderdaad een aardbeving geweest! 6,8 op de schaal van richter, niet niks dus. Gelukkig was de aardbeving eenstaat verderop voorgevallen dus bij ons was het niet zo erg en waarschijnlijk zullen wij denaschokken ook niet voelen maar dat was wel evenschrikken!

Nu zijn we allebei blut dus de laatste dagen hier gaan we lekkerrustig aan doen. Maar ik denk dat ikmijn portie avontuur nu ook wel gehad heb;een orkaan in Playa del Carmen, zwemmenmet haaien in Belize, een rivier vol krokodillen in Chiapas en hier inPuebla een aardbeving, volkaan die op uitbarsten staat en een spook in huis, wat wil je nog meer. Volgende week donderdag ben ik alweer in Nederland,maar tot dan ga ik nog even genieten!!

PS: Heb nog steeds geen mogelijkheid om fotos te uploaden dus jullie moeten waarschijnlijk wachten tot ik weer in nl ben!